Φυτεύοντας ζωή σε απόμακρες παραλίες Σε τόπους μοναχικούς και μοναδικούς που λούζονται από φως και αγκαλιάζονται από απέραντο υγρό γαλάζιο, η από ψυχής αγκαλιά στον “άλλον”, η αλληλεγγύη που δεν διδάσκεται ως ζητούμενο αλλά βιώνεται ως προαπαιτούμενο ποιότητας ζωής, προσφέρει εξαιρετικές μικρές ιστορίες γεμάτες αλήθεια, συγκίνηση, νοήματα πανανθρώπινα. Απ’ αυτές που σπάνια έχουν την τύχη να ζήσουν (να ζήσουμε) οι μόνιμοι κάτοικοι των μεγαλου(τερατου)πόλεων.
Ο εξαιρετικός καπετάνιος Δημήτρης Κωβαίος, εδώ και κάμποσα χρόνια με τον ντελικάτο του ΑΝΕΜΟ ξεναγεί τους επισκέπτες της πανέμορφης Ηρακλειάς – ένα από τα γραφικότερα κυκλαδίτικα νησάκια στα νότια της Νάξου – στις διάσπαρτες και οδικά απάτητες παραλίες της περιμέτρου του νησιού. Στα 41 χρόνια του ο Δημήτρης είναι πλέον “μιά ζωή” καπετάνιος, γνωρίζει όσο κανένας τις τοπικές θάλασσες. Η βόλτα μαζί του στο Τουρκοπήγαδο, την Αλιμιά, τον Καρβουνόλακκο, την Βορινή Σπηλιά, μένει αξέχαστη σε όσους την επιλέγουν. Μαγικές παρθένες οι θάλασσες, μαγικοί και οι ελιγμοί του καπετάν Δημήτρη, μαγικά και τα χαμόγελα που μοιράζεται με τους επιβάτες του. Μαγικά ακόμα και τα ανεβοκατεβάσματα της νησιώτικης μουσικής που συντροφεύει το ταξίδι, σε θαυμαστή ισορροπία με τα συναισθήματα του καπετάνιου όταν παίζει με την ταχύτητα του ΑΝΕΜΟΥ του για να εναρμονίζεται με τις αλλαγές του καιρού και τις διαθέσεις των κυμάτων. Οσοι έχουν μιά φορά επιβιβαστεί στον ΑΝΕΜΟ του καπετάνιου Δημήτρη Κωβαίου, είναι βέβαιον ότι αργά ή γρήγορα επανέρχονται.
Μοιάζει πολύ εύκολη υπόθεση “το τιμόνι” του ΑΝΕΜΟΥ περιμετρικά της Ηρακλειάς με τον Δημήτρη καπετάνιο, όμως μόνο εύκολη δεν υπήρξε για τον ίδιο μέχρι να κατακτηθεί. Ο καπετάνιος της ιστορίας μας κατέκτησε τον ρόλο του περνώντας μέσα από χίλια – μύρια κύματα. Οι μαθησιακές δυσκολίες που αντιμετώπιζε, του δυσκόλεψαν την προσαρμογή στην αθηναϊκή μεγαλού(τερατού)πολη όπου πρωτοεπιχείρησε να κτίσει την ζωή του. Παιδί της θάλασσας επέστρεψε στο νησί του και επένδυσε σε αυτό που καλά γνώριζε και από μικρό τον προσδιόριζε. Η θάλασσα επιστρέφει στο ακέραιο την αγάπη και τον σεβασμό που έχει εισπράξει, έτσι έγινε και με τον Δημήτρη που με σπουδή και αφοσίωση κατέκτησε τον ρόλο του καπετάνιου περισσότερο επάξια από οποιονδήποτε άλλον. Ο καπετάνιος Δημήτρης Κωβαίος , ένα πρώην παιδί με μαθησιακές δυσκολίες, παραδίδει πλέον μαθήματα ικανότητας, προσαρμογής, αλλά και σχέσης σεβασμού με το περιβάλλον σε όποιον έχει την τύχη να τον συναντήσει στο διάβα του.
Οι φετινοί επιβάτες του καλοτάξιδου ΑΝΕΜΟΥ του, δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν την περιέργειά τους βλέποντας τον καπετάν Δημήτρη να περιποιείται μικρά νηπιακά δεντράκια στις απάτητες παραλίες της Αλιμιάς και του Καρβουνόλακκου, αδιαφορώντας για την απολαυστική αγκαλιά της θάλασσας. Οταν ζήτησαν να μάθουν η περιέργεια μετατράπηκε σε θαυμασμό. Οι παραλίες δεν διέθεταν την παραμικρή σκιά, εξαιτίας αυτού η απόλαυσή τους δεν μπορούσε παρά να είναι μικρής διάρκειας, ο Δημήτρης είχε αναλάβει ως προσωπική υπόθεση την επιμήκυνση της απόλαυσης, “τα δέντρα σε τρία τέσσερα χρόνια θα έχουν μεγαλώσει αρκετά, τα περιποιούμαι κάθε μέρα” τους ενημέρωσε. Οι σκιές σε τρία τέσσερα χρόνια, προσφορά σε όλους τους επισκέπτες των απόμακρων παραλιών της Ηρακλειάς, θα είναι έργο του καπετάνιου Δημήτρη Κωβαίου, δεν θα το γνωρίζει παρά μόνον αυτός και οι λίγοι που τον ρώτησαν και/ή θα τον ρωτήσουν. Εργο από ψυχής για του τόπου του τις ομορφιές ώστε να είναι ακόμα πιό πρόσφορες στους επισκέπτες τους, απ’ αυτά που δεν αποζητούν τιμητικές πλακέτες για ανταμοιβή αλλά μόνο πλατιά χαμόγελα επιδοκιμασίας και αποδοχής.
Από την τελευταία ο καπετάνιος του ΑΝΕΜΟΥ βίωσε υπέρμετρη ενάμισι χρόνο πριν, εισέπραξε από τους ανθρώπους του τόπου του δόση τόσο μεγάλη που οι περισσότεροι στη ζωή ετούτη δεν μπορούν(ούμε) καν να φανταστούν(ούμε). Εξαιτίας σοβαρής αρρώστιας ο Δημήτρης φλέρταρε με τα όρια της ζωής , έδωσε μάχη απ’ αυτές που πολύ δύσκολα κερδίζονται. Μαθημένος στα δύσκολα όπως όλοι οι άνθρωποι – παιδιά της θάλασσας, διέψευσε τις πιθανότητες, τα κατάφερε. Η νικητήρια επιστροφή του στον γενέθλιο τόπο σήμανε πανηγύρι από τα πιό σπάνια. Ενα νησί ολόκληρο στο πόδι, βεγγαλικά, κροτίδες, επιφωνήματα, πανζουρλισμός, υποδοχή πραγματικού ήρωα για τον καπετάν Δημήτρη Κωβαίο. Εναν άνθρωπο ξεχωριστό, σύμβολο ποιότητας, ανθρωπιάς και ικανότητας υπέρβασης των ορίων ενός ολόκληρου νησιού. Μιάς κοινωνίας τόσο βαθιά ανθρώπινης που μοιάζει δύσκολο ακόμα και να παραδειγματίσει αν κρίνουμε από τα άγρια δεδομένα των καιρών.
Το πήρα από την Ελευθεροτυπία του περασμένου Σαββάτου.
.JPG)
